بدبختی اینه که اولین بار یه اسم رو برا خودت انتخاب کرده باشی و همه فهمیده باشن که من تنها کیه، اونوقت نمیتونی اجتماعی بنویسی و کامنت بذاری کامنت بخوای
بدبختی اینه که تو آسمون اون ستاره‌ای رو بخوای که از همه پرنور تره، اونوقت همه اون ستاره رو میخوان و شاید هیچ وقت به ستاره‌ای که میخواستی نرسی
بدبختی اینه که مجبور باشی به هر کی میرسی به زور بخندی اونوقت اگه نخندی میگن یارو چش بود؟
بدختی اینه که مجبور باشی تا اخر عمر آرزوت رو تو سینه‌ات حبس کنی، اونوقت اگه کسی بفهمه دیگه واویلا!
بدبختی اینه که آدم یه موجود اجتماعیه و نمیشه هیچ جوری این اجتماعی بودن رو ازش گرفت.
زندگی بدبختیه!