من تنها

دانشجوی ریاضی کاربردی علاقه‌مند به همه چی

من تنها

دانشجوی ریاضی کاربردی علاقه‌مند به همه چی

وبلاگ من تنها

این عنوان حداقل دو فایده داره، اولیش اینه که تو گوگل جان بهتر میتونن من تنها رو پیدا کنن، دوم اینه که یه عنوان مطلب خالی نیست.

دو سه روز هست که بدجور گیر دادم به وبلاگ خودم، خودم خیلی خوشم اومده از وبلاگم، از قالبش، از سبک نوشتنم، از نظرات دوستام، خیلی دلم میخواد روزی بیاد که وبلاگم عمومی تر بشه و نظر بدم و نظر بدن و خلاصه شور و حرارت و انرژی و دوستی، برای توضیحات بیشتر باید عرض کنم که من خودم رو هاست شخصی یه وبلاگ دیگه دارم که تو اون از فناوری و لینوکس و از اینا می نویسم، شکر خدا اونجا بازدید کننده خوبی داره و رنکش هم تو گوگل سه هست، ولی میدونید، صفا و صمیمیتی که اینجا برام داره اونجا اصلا نداره، اینجا میشه چند ساعت بشینی از درد دلت بگی، وبلاگ دوستات رو ببینی، دوست تازه پیدا کنی، براشون کامنت بذاری و حرف دلت رو بگی، برات کامنت میذارن، مدیرای سایتش هم وبلاگ دارن توش می نویسن و با کاربراشون خوبن، میشه گفت اینجا شده برام یه مدینه فاضله، با اینکه هیچی نداره ولی همه چی داره، کامنت یه دوست می ارزه به کل هاست و وردپرس روش و تمام پلاگیناش.

خیلی دلم میخواد به این جامعه کمک کنم اما نمیدونم چطور، ممنون میشم اگه تو نظرات کمکم کنید، من طراحی قالب رو یه کم بلدم (نمونه اش قالب همین وبلاگ خودم)، اگه کسی قالبی میخواد بگه تا در اسرع وقت با کمال میلم تحویل بدم، ممکنه یه کم دیر بشه، ولی آخرش تحویل میدم.

نکته قبل از نکته آخر اینکه میخوام هر پنجشنبه (یا جمعه) به صورت منظم این وبلاگ رو آپدیت کنم، شاید بیشتر هم بشه ولی از خدا میخوام که هر پنجشنبه بشه، از شما هم میخوام که منو به عنوان یه دوست تو جمعتون بپذرید.

الان تو گوشه اون وبلاگم سخن تصادفی نوشته: "دوست واقعی کسی است که دستهای تو را بگیرد ولی قلب ترا لمس کند . مارکز"، ولی من میگم: "دوست واقعی کسی است که حتی ندیده، قلب تو را لمس کند. متا افلاطون".

نکته آخر اینکه این گل رز دزدی از گوگل هم تقدیم به همه ی شما، چه اونایی که روزی باهاشون دوست بودم و امروز نمیدونم چیکار میکنن، چه شمایی که اتفاقی اومدی تو وبلاگم و چه شمایی که میخوایم دوستای خوبی برا هم باشیم.