بحث بر سر وجود خدا - قسمت ٢

اگه خوننده من تنها بوده باشید، قبلا پست رو خوندید (یا میتونید الان بخونید)، در اونجا من سوالاتی برام پیش اومده که واقعا الان برام سواله که چرا پیش اومد؟

به هر حال میخوام تا چند وقت جواب هایی برای رد یا قبول اون سوالا ارائه کنم.

تو این پست میخوام به این سوال جواب بدم که اصلا خدا هست؟

در جواب دادن اولا از قرآن استفاده خواهم کرد بعد از نهج البلاغه و نظرات تایید نشده یه دوست (که از تهِ تهِ دلم از خدا میخوام که هرجا هست سلامت و شاد باشه و خدا تو قلبش باشه) و دکتر گوگل استفاده میکنم.

هر کسی به این سوال که آیا خدا هست با سلیقه خودش جواب میده، ابتدا چندتا عکس رو ببینیم:

اینا از کجا اومدن؟

کی میتونه بگه اینا تصادفیه؟، این همه نظم از کجا اومده؟، اینا با چه قدرتی به وجود اومدن؟

در همین مورد هست که : "و شب و روز و خورشید و ماه را براى شما رام گردانید و ستارگان به فرمان او مسخر شده‏اند مسلما در این [امور] براى مردمى که تعقل مى‏کنند نشانه‏هاست" - (سوره ۱۶: النحل - جزء ۱۴ - آیه 12).

به اون کسی که با قدرتش خواسته که این ستاره ها تو مسیر هم نباشن، زمین از مسیر خودش بیرون نره، جهان به هم نریزه و آسمون رو اینقدر گسترده قرار داد که نشونه ای از عظمتش باشه.

من به اون کس میگم خدا.

پس خدا هست.

البته راه های خیلی زیادی برای اثبات خدا وجود داره، اما وقتی راه به این قشنگی هست، احتیاجی به راه های دیگه احساس نمیکنم.

خدای خوبم، دلم رو از خودت پر کن.

من خیال پرداز

سر به دیوار میزنم از لج تو ،میشینم زار میزنم از لج تو

حالا که عشقم و حاشا میکنی ،همه جار داد میزنم از لج تو
میدونی با طعنه هات خون به دل ما میکنی
میمیرم از غم تو باز هم تماشا میکنی
تو که میمردی اگه حرف جدایی میزدم
حالا با دست خودت حکمش رو امضاءمیکنی
تا کجا میخوای بری این کوچه بن بست عزیز
دیگه از لج بازیهات دارم میشم خسته عزیز
اگه من ساقی بشم   توبه   زِ  مستی میکنی
ماه بشم از لج من سایه پرستی میکنی

یه چند روزی که چه عرض کنم، یه چند روز بیشتره که این اهنگ از سعید شهروز رو گوش میدم، آهنگ با فضای نسبتا تکنو شروع میشه و خلاصه حال میده. میتونین این اهنگ رو از اینجا دانلود کنید (البته اگه فیلتر نشده باشه) و از طریق پلیر زیر گوش کنید.

چند روزی هست که تو فکر این رفتم که تو وبلاگم آهنگ بذارم، چون خودم از این کارا خوشم نمیاد هنوز نذاشتم.

این هفته خیلی برام جالب بود، سر کلاس جبر خطی استاد باحالی اومده بود،تا سرم رو میبردم تو جزوه تا اونایی رو که داره پا تخته مینویسه بنویسم، نگام میکرد میگفت درسته حاجی؟ منم ناچارا میگفتم بله استاد حالا اینکه چرا حاجی من نمیدونم، داشت ماتریس های هم ارز خطی رو میگفت تو یه منفی اشتباه کرد، گفتم استاد اونجا یه منفی کمه، بنده خدا متوجه نشد، هر چی آدرس دادم فایده نداشت، ناچارا مثه مغولا گفتم اون خط سومی استاد، بنده خدا وقتی درستش کرد گفت خب، حالا چرا میزنی . ولی من از این استادایی که اول ترم با آدم گرم میگیرن خیلی میترسم ولی چیزی هست اینه که من جبر رو زودهنگام پاس کردم و فکر کنم که مشکلی پیش نیاد البته ان شا الله.

و کلا از اونجایی که من خییلی تو خیال پردازی ماهرم یه هفته است امید به زندگیم خیلی رفته بالا، ناچارا یا باچارا تنها امیدم شده درس.

خدا تو قلب همگی.

وبلاگ من تنها

این عنوان حداقل دو فایده داره، اولیش اینه که تو گوگل جان بهتر میتونن من تنها رو پیدا کنن، دوم اینه که یه عنوان مطلب خالی نیست.

دو سه روز هست که بدجور گیر دادم به وبلاگ خودم، خودم خیلی خوشم اومده از وبلاگم، از قالبش، از سبک نوشتنم، از نظرات دوستام، خیلی دلم میخواد روزی بیاد که وبلاگم عمومی تر بشه و نظر بدم و نظر بدن و خلاصه شور و حرارت و انرژی و دوستی، برای توضیحات بیشتر باید عرض کنم که من خودم رو هاست شخصی یه وبلاگ دیگه دارم که تو اون از فناوری و لینوکس و از اینا می نویسم، شکر خدا اونجا بازدید کننده خوبی داره و رنکش هم تو گوگل سه هست، ولی میدونید، صفا و صمیمیتی که اینجا برام داره اونجا اصلا نداره، اینجا میشه چند ساعت بشینی از درد دلت بگی، وبلاگ دوستات رو ببینی، دوست تازه پیدا کنی، براشون کامنت بذاری و حرف دلت رو بگی، برات کامنت میذارن، مدیرای سایتش هم وبلاگ دارن توش می نویسن و با کاربراشون خوبن، میشه گفت اینجا شده برام یه مدینه فاضله، با اینکه هیچی نداره ولی همه چی داره، کامنت یه دوست می ارزه به کل هاست و وردپرس روش و تمام پلاگیناش.

خیلی دلم میخواد به این جامعه کمک کنم اما نمیدونم چطور، ممنون میشم اگه تو نظرات کمکم کنید، من طراحی قالب رو یه کم بلدم (نمونه اش قالب همین وبلاگ خودم)، اگه کسی قالبی میخواد بگه تا در اسرع وقت با کمال میلم تحویل بدم، ممکنه یه کم دیر بشه، ولی آخرش تحویل میدم.

نکته قبل از نکته آخر اینکه میخوام هر پنجشنبه (یا جمعه) به صورت منظم این وبلاگ رو آپدیت کنم، شاید بیشتر هم بشه ولی از خدا میخوام که هر پنجشنبه بشه، از شما هم میخوام که منو به عنوان یه دوست تو جمعتون بپذرید.

الان تو گوشه اون وبلاگم سخن تصادفی نوشته: "دوست واقعی کسی است که دستهای تو را بگیرد ولی قلب ترا لمس کند . مارکز"، ولی من میگم: "دوست واقعی کسی است که حتی ندیده، قلب تو را لمس کند. متا افلاطون".

نکته آخر اینکه این گل رز دزدی از گوگل هم تقدیم به همه ی شما، چه اونایی که روزی باهاشون دوست بودم و امروز نمیدونم چیکار میکنن، چه شمایی که اتفاقی اومدی تو وبلاگم و چه شمایی که میخوایم دوستای خوبی برا هم باشیم.

فقط لطفا توجه!

فقط لطفا دانلود کنید و گوش کنید

قالب جدیدم

امروز بالاخره تونستم مودم adslم رو کانفیگ کنم، از پریروز که مودم جدید (که البته میگن باید بگی روتر، حالا باشه همون مودم) رو گرفته بودم همش خطای connecting through miniport wan یا یه چیزی شبیه به این میداد، برداشتم یه چیزی به نام VPI و VCI رو دستکاری کردم الان خوب شد. خلاصه اگه دوستی مشکل داشت با قیمت مبسوط با تخفیف ویژه ایام الله و بازگشایی مدارس و تابستان و بهار در خدمت هستم.

به همین مناسبت و به مناسبت ایام الله دهه فجر و پرتاب ماهواره امید و این خبر که قرار مسعود چنگیزی رو هم دفعه بعد بفرستن فضا یه قالب برا وبلاگم طراحی کردم که البته میتونن اینو هم جز دستاوردهای نظام بدونن، چون قالب نزدیک به 100 درصد (یه خورده کمتر یا بیشتر) بومیه و بدست متخصصان توانمد ایرانی و البته علی الخصوص متا افلاطون نوشته شده، فقط تنها مشکلی که اینه که اون << من تنها >> که تو زمینه هست تو پرشین گیگ آپلود شده، برا من بعضی وقتا نشون میده و بعضی وقتا نشون نمیده، خواهشا و لطفا اگه میشه شما هم ببینید و تو کامنت بگید که برا شما نشون داده میشه یا نه که اگه نمیشه برم یه جای دیگه آپلود کنم.

تنها مشکلی هم که من تو قالب می بینم همین تبلیغات زاغارت بلاگ اسکای یه (بلاگ اسکای هسته (به زبان اصیل کرمانی)، بلاگ اسکای می باشد) که اونم اشکال نداره، بذارین مسعود قبل از رفتن به فضا یه دو قرون در بیاره، شاید خرج سروراش در اومد.

به قول آخوندا که آخر هر چیزی روضه میخونن (ما خودمون تو خانواده گرام، صادرات آخوند داریم) ذکر نام آرزو نمک هر پسته (Post نه Pestachio) که شکر خدا ذکر شد.

قبل از اینکه از واحد فنی تشکر کنم باید بگم که این ویندوز سون هم موجود قشنگیه انصافا، سعی میکنم بزرگ که شدم (در حدودای 60 سال)، یه نسخه ازش رو بخرم.

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خوشنود باشی و همه ملت رستگار