فرشته مرگ، من تنها، منطق.
یادمه سوم دبیرستان بودم، اگه اشتباه نکنم حدود ۳۰ مرداد بود، یادش بخیر، اون موقع ها اس‌ام‌اس فرستادن با سونی اریکسون که یه امکانی داشت که پیام رو ایمیلی میکرد و معلوم نبود شماره چنده، خیلی رونق داشت، شب ساعت ۱۲ یکی از همون اس‌ام‌اس‌ها برام اومد، اسمی که انتخاب شده بود براش بود :
فرشته مرگ
از اونجایی که همیشه ذاتم خراب بوده و خراب خواهد بود، شماره‌اش رو گیر آوردم، هر چی بد و بیراه گفته بود برعکس کردم و براش فرستادم، این برام اوج ذلت بود، به کسی که به امان خدا ولت کرده بازم احترام بذاری، ولی دروغ نگفته باشم اوج لذت هم بود.
نمیدونستم چرا، ولی خیلی دلم میخواست دلیلش رو بدونم، دلیل این که چرا آرزو این کار کرد؟، این چیزی بود که اون خواسته بود و بدون شک من مجبور به قبول کردنش بودم، ولی این انتخاب با خودم بود که مثل دیگران در پی دیگری بِرَم یا نَرَم، من دوستش داشتم و دارم، پس رفتم و دارم میرم و خواهم رفت.
آرزو!
نمیدونم همون آرزویی یا نه، ولی با اینایی که بالا گفتم باید بفهمی من کیم، در حالت منطقی اینجا دو حالت پیش میاد :
- حالت اول
تو همون آرزو هستی، پس با تعاریف بالا این استلزام میکنه که منو بشناسی
- حالت دوم
تو همون آرزو نیستی، پس با تعارف بالا دو حالت پیش میاد:
- سابقه منو شنیدی، پس میشناسی.
- سابقه منو نشنیدی، در اینجا هم دو حالت پیش میاد:
۱.میری از دوستات جویا میشی که این من تنها کیه؟
۲.نمیری از دوستات جویا شی که این من تنها کیه؟
ببین!
زندگی چقدر میتونه پیچ و خم داشته باشه.
اگه حالت اول از حالت‌های بالا اتفاق افتاد که خدا رو شکر، اگه ۷ حالت باقیمانده اتفاق افتاد، بازم خدا رو شکر.
و این منم، من تنها!
منتظر کامنتت میمونم آرزو.
من و فریمورکا800
میگن آدم وقتی پاش رفت تو سوراخ موش، دیگه سعی میکنه از اون طرفا رد نشه، ولی نمیدونم چرا من در کل برعکسم :)
یادمه اواخری که گوشی کا750 مرحومم رو هک میکردم، بعد از اون که دیگه این کار رو فول یاد گرفتم و دیدم در موقعیتی هم نیستم که بتونم از سوادم پول در بیارم به خودم قول دادم که دیگه گوشی هک نکنم و دور و بر این کار نرم، ولی دیروز دوباره زدم زیر قولم و دست به هک شدم، تقصیری هم ندارم، آخه این معیار امنیتیش جدیدتره، خداییش حال میده.
حالا نوبت تو آرزو!
وقتی رفتی توبه کردم که دیگه بهت فکر کنم، ولی نمیدونم چرا هر روز دارم توبه ام رو میشکنم،
تقصیری هم ندارم، بودن تو برام زندگی میاره.
بیا برگرد ...
من هنوز باور نکرده ام.
آرزو و بلاگفا
امشب یه بلاگ دیدم، نویسنده اش آرزو بود.
نمیدونم چرا ولی حس کردم این آرزو میتونه اون آرزو باشه، براش کامنت زیر رو گذاشتم:
چقدر جالب میشه وقتی اون تو رو مقصر بدونه و تو هم اونو.
اونوقته که با اشتباهی که هردوتاتون کردین، زندگی همدیگه رو به فنا دادین و این تازه اول راهی است که هر دو برای هم باز کرده اید.
همیشه دوست داشتن گفتن نیست و همیشه گفتن دوست داشتن نیست، زندگی وقتی روی خودش رو به شما نشون میده که شما دوتا بدون گفتن، زندگی رو به کام هم تلخ کرده باشین.
و دعا ضمیمه ای بیش برای قلب شکسته نیست، این تویی که می مانی.
این تویی، آرزو!
و این منم، من تنها.
بلاگفا گفت که امکان درج نظر تبلیغاتی وجود ندارد :)، آخه مومن، آخه شیرازی، من و چه به تبلیغات اونم از نوع کامنتیش.
فک کنم اگه این آرزو اون آرزو باشه حالا بلاگفا نمیخواد اون آرزو این آرزو باشه، خدا رو چی دیدی، شاید این آرزو همون آرزویی که من اون روزها از خدا میخواستم، همین آرزو.
حالا :).
هر روز forی برای دیروز
هر روز که داره از پست دوست چیه؟، کیه؟ میگذره، اعتقادم به اونایی که نوشتم بیشتر میشه، نمیدونم چرا ولی افلاطون وجودم داره اون پست رو تحسین میکنه، حتی وقتی و چه بد روزی است! رو میخونم که خودش ریشه ای از پست قبلیش داره، اعتقادم به این جمله بیشتر میشه :
دوست خوب، همیشه یه دوست خوبه!
دوست چیه؟، کیه؟
از خودم پرسیدم دوست خوب کیه؟
آیا اونی که از بچگی باهات بزرگ شده، تو غم و شادیت باهات بوده و از سیر و پیاز زندگیت خبر داره، دوستته؟
جوابم علیرغم میلم منفی بود، اینکه یکی رو ببینی که با هر دلیل به خیال اینکه تو نیستی با اونی باشه که نبودنش آرزوته و اون همون دوستت باشه، جوابم رو مقداردهی False کرده بود، متغیری بود ثابت!
پس دوست کیه؟
این چیزی بود که چند شب بهش فکر کردم و تنها به یک نتیجه رسیدم،
دوست اونه که با عقل انتخاب شه، نه از روی اجبار،
اونی که با عقل همراهت بشه تو غم و شادیت باهات خواهد بود، از سیر و پیاز زندگیت با میل خودت باخبر خواهد شد + همیشه بهترین راه رو بهت پیشنهاد خواهد کرد.
اینو هم فهمیدم که دوست خوب تو کل عالم برا هر نفر یکی دو تا بیشتر نیست، چون اگه میخواست بیشتر باشه، همه میرفتن تا نامرد رو بشناسن، دیگه دنبال دوست خوب نبودن.
+
حتی اونی که اینترنتی برات همراه خوبی باشه، بدون هیچ توقعی، حتی اینکه بهش توهین کنی و تنها تو رو به خدات ارجاع بده، بازم یه دوست خوبه.
یه دوست خوب، همیشه یه دوست خوبه!
دکتر کم نوشت
دکتر نوشت :
دنیا را بد ساخته اند؛
آنرا که دوستش داری، به او نمیرسی،
آنکه دوستت دارد، به تو نمیرسد،
و آنکه هم تو او را دوست داری و هم او تو را دوست دارد،
هرگز به هم نمیرسید،
و این رنج است،
زندگی یعنی این ...
اما دکتر از یک نکته ظریف چشم پوشیده بود
میدانم که میدانست، اما نگفت،
آنرا که نه تو او را دوست داری و نه او تو را دوست دارد، عاقبت هر دو به هم میرسید.
و عشق این است،
جهنم یعنی این ...